Managementmethodes kolder?
Onlangs las ik een artikel dat laat zien dat managementmethodes niet zo zaligmakend zijn als vaak beloofd wordt. Dat artikel deel ik hier graag met u, net als mijn reactie erop.
Immers: hoe vaak lezen we dat iemand echt doorslaggevend succes heeft na het lezen van een boek en het toepassen van de bijbehorende methode? Zelden, toch? In tegenstelling tot wat de bedenker van de methode zelf beweert. Ik ben ervan overtuigd dat er geen enkele methode alléén het ultieme antwoord is. Juist de combinatie van de situatie, het individu en/of het team en andere variabelen zorgen ervoor dat de ene keer de ene methode (of het inzicht) kan werken, de andere keer een andere. Of een combinatie van methodes. Dan nog: het lost nooit álle problemen op. Ik analyseer (met name voor notariskantoren) vanuit een aantal invalshoeken als trainer/adviseur daarom wat de situatie en de persoon of het team nodig hebben en wat bij hen past en zet het dan vooral praktisch in.
Cognitieve dissonantie
Om dezelfde reden heb ik moeite met licenties en certificeringen die vaak ingezet worden rondom managementmethodes: wanneer de geestelijk vader of moeder succes heeft met een methode mag je die alleen inzetten wanneer je daar scholing in volgt en voor scholing en gebruik van de technieken betaalt. Deze investering in tijd, energie en geld wil je vervolgens graag terugverdienen. Met het risico dat je geneigd bent te blijven werken met die methode ondanks signalen dat een andere methode ook zou kunnen werken. Dat verschijnsel lijkt sterk op wat we ‘cognitieve dissonantie noemen’: je hebt je gecommitteerd en als expert op het betreffende gebied ga je bij tegensignalen niet toegeven dat er ook andere, wellicht betere methodes zijn. Overigens geldt deze cognitieve dissonantie zeker ook voor de bedenker van de methode: als je jaren hebt aangegeven dat jouw methode fantastisch is, ga je dat natuurlijk niet meer terugnemen en overstappen op een andere… Sterker nog: je gaat nog harder roepen dat het écht klopt en dat je daar bewijs voor hebt. Heel menselijk, maar wel belangrijk om je dat als afnemer van een methode of test te realiseren.
Kritisch denken en communiceren
Het artikel lijkt in eerste instantie vooral geschreven om managementmethodes op zichzelf onderuit te halen. Dat gaat mij te ver, want –evidence based of niet- wanneer een methode voor manager en groep werkt, waarom zou je het dan niet inzetten? Wel blijft het belangrijk om kritisch te zijn, al geldt dat niet alleen voor managementmethodes. Zo roep ik mensen altijd op om te bekijken of de resultaten van tests of assessments voor henzelf herkenbaar zijn. Wanneer iemand zich er niet in herkent, zou je het resultaat ook niet moeten gebruiken. In het bewuste artikel wordt Vermeren geciteerd, die vertelt over een manager die zijn baan verloor omdat hij niet het juiste persoonlijkheidstype zou hebben volgens een test. Als iemand goed functioneert, mag dat inderdaad niet gebeuren. Ik vraag me wel af hoe vaak zoiets voorkomt.
Boerenverstand
Kortom: zet methodes in als ze passend en bruikbaar lijken te zijn en blijf kritisch denken. Zelf combineer ik de gekozen methode(s) met een methode die bij veel mensen van nature aanwezig is. Die methode heet Boerenverstand. Dat daar nog nooit iemand patent op heeft aangevraagd…
Meer weten vanuit welke invalshoeken verschillende methodes ingezet kunnen worden? Klik hier
Meer weten hoe u kritisch denken en opbouwend kritisch communiceren kunt bevorderen in uw organisatie? Klik hier